Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
Anoniempje
Ik wilde graag jullie ervaringen weten van hoe om te gaan met een mislukte operatie.
Ik heb een oorcorrectie laten doen bij Medisch centrum Scheveningen.
Ik ging daar voor een oorverkleining. De arts (dr de jong) legde de techniek uit. Hij beweerde dat mijn oren niet groot waren, maar toen hij ging meten bleek ik wel degelijk boven het gemiddelde te zitten.
Ik besloot een afspraak te maken, maar twijfelde toch of ik het wel moest doen. Uiteindelijk toch gedaan. De grootste fout van mijn leven! De spijt die ik nu voel is onbeschrijfelijk.
Op de dag van de operatie kwam ik daar en de arts zei ineens dat ik dat niet moest doen omdat ik dan lelijke littekens kreeg. Dus hij stelde voor om de oren naar achteren te zetten. Mijn oren stonden helemaal niet ver van mijn hoofd, dus het was gewoon overbodig, maar omdat ik overvallen werd door dit alles had ik geen tijd om na te denken en voor ik het wist lag ik op de operatietafel.
bij het aanleggen van het verand maakte de zuster die assisteerde bij de operatie een domme fout die voorkomen had kunnen worden waardoor mijn linkeroor nu vervormd is.
Toen het verband eraf ging kon ik wel janken. Het resultaat was (en is) oerlelijk, resulterende in twee verschillende oren qua grootte. De arts verzekerde mij dat het goed zou komen maar intuitief wist ik al dat er iets fout zat.
Nou goed gekomen is het niet. Nu 10 maanden na de operatie heb ik nog steeds last van mijn linkeroor.
De chirurg luisterde echt niet naar me en deed alles af als onzin. In de tussentijd na de operatie had ik ook andere chirurgen geraadpleeg want ik vertrouwde deze dr de jong voor geen cent meer. De andere chirurgen zagen inderdaad dat er wat was fout gegaan. IK ben zo kwaad op deze man. Als chirurg is deze meneer best bekwaam maar zo met je patienten omgaan is gewoon geen stijl. Hij is gewoon niet eerlijk geweest en heeft een operatie uitgevoerd die overbodig was. IK ga nu al 10 maanden door een hel. Je hele wereld verandert. Mijn hele zelfvertrouwen zakte als een plumpudding in elkaar, ben ontzettend depressief en soms had ik momenten dat ik niet meer wilde leven. IK ben zelfs in therapie geweest om dit alles te verwerken. en dan zegt de chirurg nog dat ik me op andere dingen moet richten in het leven. Dat gaat nogal moeilijk als je fysiek voelt dat er iets niet goed is met je oor.
mijn linkeroor is als het ware in elkaar gedrukt, de doorbloeding van dit oor is daardoor niet goed, daardoor voelt mijn oor nog steeds niet ‘normaal’.
Je ziet ook aan de achterkant dat het nog steeds blauw is. Voor de operatie voelde ik me best ok en kreeg ik veel aandacht van mensen. Nu probeer ik mezelf te verstoppen. Ik schaam me voor hoe ik eruit zie. je ziet dat ik nu een klein en een groter oor heb. Ik voel me niet meer mezelf. Die stomme trut van medisch centrum scheveningen heeft dus wel wat op haar geweten. Ze heeft echt mijn leven verwoest door één kleine domme overbodige actie. De chirurg zelf heeft operatief gezien niets fout gedaan. Maar hoe het personeel elkaar bij Medisch Centrum scheveningen de hand boven het hoofd houden riekt naar onoprechtheid.
Het ergste is nog dat de Nederlandse wetgeving zo waardeloos is dat je in dergelijke gevallen niets kunt doen.
Even heb ik gedacht om deze dame op te wachten bij deze kliniek en haar helemaal bont en blauw te schoppen, maar ik heb me kunnen inhouden. Uiteindelijk ben ik daar ook niet mee geholpen.
Zijn er meer mensen die hun leven verwoest zagen worden door een mislukte ingreep en hoe gingen jullie daar mee om?
ik ben nu al onzekerder, want ik durfte het m'n moeder nog niet eens te laten zien..