Een maand geleden is na jaaaren wachten (je gezicht moet volgroeid zijn) ook mijn neus eindelijk geopereerd. Mijn neus was op verschillende plaatsen gebroken door een ongeluk op school, ze was al eens geopereerd door een kno-arts, maar die operatie kon naderhand gezien evengoed niet gebeurd zijn. Mijn neus heeft er eerder een vreemdere vorm door gekregen. Ondertussen is mijn kapje van mijn neus af, nauwelijks pijn gehad, alles is goed gegaan buiten het gebruikelijke afzien, maar mijn neus is nog steeds niet wat ik wou dat ze was. Verre van zelfs. Ze lijkt heel scheef te staan, zelfs verkeerd te zijn ingeplant. Ik heb vreemde hellingen gekregen die hun beginpunt hebben vlak langs mijn ooghoek (?!)en (binnenkant) waarvan de helling rechts een stuk stijler is dan degene links. Ik had vroeger grote ogen, dat was mijn troef. Nu lijken ze dus kleiner en een stuk meer naar binnen te liggen. Mijn oogleden lijken af te hangen alsof ik oud ben, en als ik wallen krijg door slecht te slapen zien die er verschrikkelijk (raar) uit. En ik heb nog steeds geen kleine schattige neus, maar nog steeds een lange joekel… De knobbel die ik had (op de plaats van de breuken) is wel volledig verdwenen, maar dat is het dan ook. Alleen dat is mooier. Voor de rest en in mijn geheel ben ik echt lelijker. Herkend iemand deze ervaringen? Kan er nog veel ontzwellen na één maand? En hoe leg je uit aan je dokter dat je sinds de operatie gewoonweg depressief wordt als je jezelf in de spiegel ziet?