Hoi Nathalie,
Nou daar ben ik weer. Dat wilde ik ook zeggen dat je niet zelf moet rommelen. Bij mij duurde het best heel lang voordat de hechtingen weg waren. Dat littekenweefsel waar je het over had dat heb ik ook. Net of er wat zit dubbelgevouwen in mijn neus. Het lijkt wel wat dikker te worden maar zolang ik gewoon vrij kan ademhalen laat ik het maar zitten.
Ik heb zelfs nu nog na bijna een half jaar dat het de ene dag er anders uitziet dan de vorige dag, en nog steeds is het smorgens boller dan s'avonds. Heb nu wel meer vertrouwen dat het helemaal goed komt. Ik moet eerlijk zeggen dat ik echt gedeprimeerd ben geweest. Durfde het bijna tegen niemand te zeggen, want ja, ik wilde dit tenslotte en nu moest ik niet zeuren. Ik dacht ook van: 'mensen zullen wel denken, deze neus is wel mooier dan de vorige maar het is nog steeds geen mooie neus, etc etc.
Ik heb wel heel veel vertrouwen in de chirurg gehad. Mede doordat hij tijdens het 1e consult (waar ik samen met mijn zus was die ook een neuscorrectie wilde) zei dat hij haar neus een moeilijk geval vond. Dat hij zich afvroeg of het mooier zou worden. Hij was zo eerlijk. Zij heeft er uiteindelijk vanaf gezien omdat er inderdaad ook huid van haar voorhoofd moest komen etc en dan nog met twijfels over een mooi resultaat.
Maar nu, een half jaar later kan ik echt zeggen dat al zou mijn neustip zo blijven dat ik toch tevreden ben. Ik heb niet meer het idee dat ik moet gaan sparen voor een nacorrectie. Ik heb eens goed gekeken naar foto's van voor en na en moet toch echt zeggen dat het een hele verbetering is. Ben nog steeds wel een beetje bang dat ie weer gaat 'hangen". Mijn neus was lang, smal en hing naar beneden.
Goed dat je gebeld hebt naar de kliniek. Heb geduld, hoe moeilijk het ook is, het wordt steeds beter,
groetjes Ir
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
) Als het goed is stoot je lichaam ze vanzelf af, misschien moet je anders even bellen als je je zorgen maakt?